i s t a n a l a n g i t . . .

istana langit...

Diatas bumbung sebuah rumah
Aku menanti sepertiga malam
Bila si sufi berdoa di dalam rumahnya
kepada tuhannya
lalu doanya naik kelangit
lalu aku pun cepat2 berpaut pada
munajat doanya

bila aku rasa goyah dek ketinggian
akan ku pegang erat pada kalimah2
tuhan
bila nafasku jadi sesak dek ketinggian
akan ku bernafas dgn cinta sufi kepada
tuhannya
di dalam doa munajat si sufi

biar kepala ku terhantuk di bucu2 bintang
sehingga aku sampai ke langit tujuh
lalu ku bunuh tawaku dgn tangisku
kejam sekali
sehingga ia lantang menjerit sakit
sehingga rohku terkejut dr tidur panjang
sehingga hatiku pulih dr buta lama
sehingga syaitan2 di langit jadi bengis
padaku

lalu pakaian ku ialah percayaku
mahkotaku ialah takutku
sayapku ialah cintaku
terbang ke sebuah istana

lalu kudusku utk tuhanku
damaiku dari tuhanku
bersemayam dlm istana langit